Dwarrelende bladeren meegenomen door de wind.
Van luchtstroom op luchtstroom.
Op dezelfde manier drijven mijn gedachten voort.
De logica zit in het loslaten.
Weerstand is slechts verspilde energie in het licht van bewustzijn.
Zoals het bloed stroomt door mijn vaten.
Verlaten verkrijgt zijn macht door angst.
Stromende patronen beperkt door hun eigen kracht.
Zonder te verzanden neem ik het stuur weer in eigen handen.
De spiegel toont de weg naar bevrijden.
Ogen die verwijden en nu pas besef ik wat er altijd al was.